دو جبهه از انقلاب اسلامی جوشیدند:جبهه خودی روشنفکری و جبهه خودی هنر.این جبهه ها مثل جنگل هایی هستند که زیر باران انقلاب خود به خود بوجود آمدند و کسی نباید خود را مسئول و دلیل وجود آنها بداند.این دو جبهه در مقابل جبهه عظیم روشنفکری و هنر که اعضایش به انقلاب ایمان نیاوردند،بوجود آمد.
تیغ انقلاب در هیچ جبهه ای کند تر از جبهه روشنفکری و هنر نبود.افراد این جبهه ها باید سعی کنند بامردم باشند و در آن جهتی حرکت کنند که مردم آن جهت را با خون ثبت کردند.باید سعی کنند آلت دست دشمن نشوند،به مردم توهین نکنند و بر مردم تکیه کنند که چه بسا مردم بیشتر از آنها می فهمند.علت پیروزی امام و انقلاب همان تکیه بر مردم و اعتماد به آنها بود.هنرمندان باید بامردم باشند یعنی خواست مردم،احساسات مردم را بپذیرند و در آن خط حرکت کنند.
